odcinek piąty

W którym przypominamy nagrania, które powstały z klubowych tekstów i muzyki Wojtka Kobusa - też klubowicza.
Przyjemnego słuchania!

odcinek czwarty

W którym chwalimy się nowym miejscem spotkań. Nadal jest to Spichlerz, ale znaleźć nas można tuż przy recepcji w każdy poniedziałek o 18.

Poniżej kilka zdjęć prezentujących nas w nowej przestrzeni w trakcie pierwszych prób z własnoręcznie zrobioną grą literacką.

odcinek trzeci

W którym zaczynamy prezentować sylwetki uczestników. Pierwszy jest Wojciech Hieronymus Borkowski, czyli dusza Klubu.

Osobisty Słowacki

poznałem go

mijaliśmy się podczas niewyspanych spacerów

gdzieś między toaletą personelu a gabinetem ordynatorki –

pacjent zwany Juliuszem Władysławem de Leliwa - Słowackim był łatwo rozpoznawalny

wiedzieliśmy że po powrocie z Paryża

rozpędził zblazowanych romantyków

a Andrzeja Towiańskiego zamknął w komórce na szczotki pod schodami

co prawda mówili iż niejaka madame Bécu

uczyniła zeń niewolnika łańcuchowego

a jego samego ułożyła do snu w pościeli stepowych mohił

tymczasem on władców liry i przedcerkiewnych regimentarzy pieśni oczekiwał tutaj

zza przyćmionych szyb wypatrywał Wernyhory

przecież króla dzwonów łatwo przegapić

nie ma runicznego tatuażu na dłoniach

a tylu podobnych co parę minut

wysiada na pobliskim przystanku ze zlikwidowanych dawno tramwajów

pielęgniarka o imieniu Salomea

robiąc mu sztuczny zastrzyk z prawdziwych dziewięciu dni

rzekła

Rycerze błądzą po drodze,

Ja sama na słowo przychodzę -

- Darujcie - ja biała, ot trochę szalona...

Gdzieś pośrzodku Duma Boża,

Krwią Chrystusa purpurowa,

Na salamandry w płomieniu,

Na Pliniuszowe bajeczki

Zaklina

Myśl i mentes obrócić.

po czym

otarła jego brunatną twarz

ołowianym ręcznikiem

gniewu

5 maja 2011, 21:46:55

Osobisty Jezus

Jezus

gazowany palony w krematoriach

katowany w łagrach i salach katechetycznych

zabijany strzałem w tył głowy

krzyżowany w seminariach i na ambonach

lżony modlitwami wiernych

uhonorowany cierniem aborcji

aż do

znudzenia

pokornie czeka

na amnestię

Osobisty Diogenes

Diogenes nie szuka już

w południe ze świecą

człowieka –

sprzedaje na bazarze

tandetne dezodoranty i góralskie kapcie

o piątej po południu je obiad

później nie ma już sił

jakiś czas temu zrezygnował

z beczki

potrzebne mu było większe mieszkanie -

rodzina to podstawa

lepsza

beczka piwa

pod pozorem złych wiatrów

zastrzegł sobie niewinność

blokując także urząd cenzora –

chciałby jeszcze w życiu

zostać spartańskim komandosem

do tego trochę wódki i dziwek

najważniejsze są przecież wartości

być może nie do końca przemyślane

lecz zawsze to wartości –

ma się ten instynkt

nieraz warto wstrzymać oddech

         Ja, Wojciech Hieronymus Borkowski, urodziłem się 31 stycznia anno domini 1963 w Iławie, woj. warmińsko - mazurskie (do 22 I 1945: Deutsch Eylau/Landkreis Rosenberg, Regierungsbezirk Westpreußen, Preußische Provinz Ostpreußen) na Powiślu. Praktycznie całe życie mieszkam pod jednym adresem w Olsztynie na Zatorzu (do 21 I 1945 roku: Allenstein/Ostpreußen, Schubertstraße).

Wydałem dwa arkusze poetyckie - Kręci się we mnie(1986) i Człowiek w szatni (1994). Sporo moich wierszy drukowano tu i ówdzie, trochę nagradzano... Na przełomie lat 70. i 80. byłem związany z olsztyńskim kabaretem „Rafa”. Debiut poetycki na łamach Gazety Olsztyńskiej w kwietniu 1983 roku. Od tej pory publikowałem w wielu periodykach, takich jak m. in. Akant, BergArt, Bez przysłony, Borussia, Dziennik Pojezierza, Dziennik Północy, Filantrop Naszych Czasów, Ku niepodległej, Metafora, Pobocza, Poezja Dziś, Portret, Przez czerń, Radar, Radostowa, Twórczość Robotników, Undergrunt, Warmia i Mazury, Własnym głosem, Ziemia Ostródzka oraz na stronach internetowych.

Pracowałem m. in. jako: szatniarz, robotnik w chłodni, ankieter w Centrum Badania Opinii Społecznej i Medical Data Management, rzecznik prasowy olsztyńskiego biura poselskiego Konfederacji Polski Niepodległej. Najdłużej jednak byłem zatrudniony jako nauczyciel języka polskiego, historii, wiedzy o społeczeństwie i geografii oraz bibliotekarz szkolny i wychowawca świetlicowy w Szkole Podstawowej nr 1 im. Ryszarda Knosały w Olsztynie przy ul. Moniuszki 10 (do 21 I 1945 roku: Horst - Wessel - Schule in Allenstein/Ostpreußen, Mozartstraße 10), którą to, nota bene, ukończyłem w 1977 roku. Straciłem tam pracę w 2005 roku (po 15 latach) w wyniku intryg personalnych i oszczerczych pomówień. To, że nie pracuję, zawdzięczam między innymi..., a może przede wszystkim... Niestety, nazywanie zła po imieniu (każde zło ma swojego sprawcę, ma imię, nazwisko i ksywę) jest penalizowane w tym kraju,szczególnie jeśli sprawca tego zła dotyka komunikantów, w białej albie świruje pawiana w postmodernistycznym postVaticanum II kościele. Smutne to i obrzydliwe, pokraczne i wymiotne... Najmilej jednak wspominam pracę ankietera w Centrum Badania Opinii Społecznej i Medical Data Management... Pieniądze nie były najważniejsze, tylko poznanie świata, ludzi i... samego siebie. Czas spędzony w pociągach, dworcowych bufetach i poczekalniach, peronach, przystankach PKS, na drogach którejś tam kolejności odśnieżania i polno - leśnych. Prawdziwe życie... Teraz, jako beneficjent siebie samego nie muszę się kłaniać w pas lub niżej różnym typom, na których charknąć nie warto, a mienią się oni pracodawcami. I mogę myśleć po swojemu, i głosić to... I gdzieś mieć tzw. konsekwencje.

Ważne dla mnie lektury to, m.in.: "Cząstki elementarne" i "Możliwości wyspy" Houellebecqa, "Pustelnik z 69 Ulicy" Kosińskiego, "Wrogowie" Singera, "Promieniowania" Jüngera, "Sto dwadzieścia dni Sodomy" i "Justyna czyli nieszczęścia cnoty" de Sade'a, "Apokryfy i fragmenty" Boczkowskiego, "Książę" Machiavellego, "Confiteor" Przybyszewskiego, "Cantos" Pounda, "Ziemia jałowa" Eliota,"Dzienniki Turnera" Macdonalda, "Koran", "Księga Zohar", "Koniec pracy" Rifkina, "Bycie i czas" Heideggera, "Liber Al vel Legis" Crowleya, jak też inne

Ważni autorzy: Krzysztof Boczkowski, Anicius Manlius Severinus Boëthius, Andrzej Bursa, Henry Charles Bukowski, William Seward Burroughs II, Nicholas „Nick” Edward Cave, Gregory Nunzio Corso, Edward Alexander „Aleister” Crowley, Diogenes Laërtius,Thomas Stearns Eliot, Julius baron Evola, David Jon Gilmour, Irwin Allen Ginsberg, René – Jean – Marie - Joseph Guénon czyli szejk Abd al - Wahid Jahja,Martin Heidegger, Michel Houellebecq, David John Cawdell Irving, Ernst Jünger, Sarah Kane, Jean - Louis „Jack” Lebris de Kérouac, Søren Aabye Kierkegaard, Paweł Konrad Koñjo Konnak, Jerzy Nikodem Kosiński, Stanisław Lem, Leo Lipski, Andrew Macdonald, Niccolò di Bernardo dei Machiavelli, Mishima Yukio, James "Jim" Douglas Morrison, Friedrich Wilhelm Nietzsche, Kenneth Rexroth, Francis Russell „Frank” O'Hara, Jacek Piekara, Plátōn, Ezra Weston Loomis Pound, Stanisław Przybyszewski, Tadeusz Różewicz, Donatien – Alphonse - François marquis de Sade, Andrzej Sapkowski, Jean - Paul Charles Aymard Sartre, Friedrich Daniel Ernst Schleiermacher, Arthur Schopenhauer, Isaac Bashevis Singer, Publius Cornelius Tacitus, Thoma de Aquino, Gaius Suetonius Tranquillus, Adam Wielomski, Adam Wiśniewski – Snerg, tragicy greccy i inni, których wymienić nie sposób...

Ważne cytaty:

"Moja pewność siebie wypływa z faktu, że odkryłem swoje wymiary. Daje mi to prawo nie godzić się na bycie niczym mniej niż jestem... (Coś takiego napisała we wstępie do swojej Książki poetyckiej "Septemberlyras" w 1918 roku Edith Sodergrann)

Friedrich Wilhelm Nietzsche powiedział: "Ich ging zu allen, aber kam zu niemand."

odcinek drugi

W którym Mina Wetp przy pomocy aparatu i kamery próbuje uchwycić ulotne oblicze Klubu.

rdzyń Klubu

Pada dużo tekstów, w zasadzie każdy przygotował coś na tę okazję.
Na razie prezentujemy fotki, materiał filmowy już wkrótce.

Mina prezentuje się

a tutaj cała ekipa

odcinek pierwszy

Otwieramy blog Olsztyńskiego KL mocnym akcentem. Jeden z klubowiczów poszedł w świat i zdobywa laury w dalekim Poznaniu.

Oto tekst Michała Małysy nagrodzony w slamie poetyckim w ramach cyklu literuFKA, czyli "sześciu przepysznych spotkań z poezją". Nie wychodząc z konwencji prezentujemy smakowity wiersz wraz z atrakcyjnym zdjęciem.

Czarny Protest w Czarny Poniedziałek

Przyjechałem do miasta na czarny protest w czarny poniedziałek

i po proteście wbijam do Chaty Polskiej na Gwarnej 

żałując że u nas na wsi to mało takich 

chat polskich

czy polskich chatów?

nie wiem już mi się pierdolą w deklu te deklinacje miejskie

kogo czego chat czy chatów chat czy chatów

hmmm jeden chuj – mruczę pod nosem

i słyszę zza pleców dyszenie narastające

CHAT – CHAT – CHAT – CHAT 

PATRIAR-CHAT

W koszyku ma whiskas litr lodów i wyborczą z dużym formatem

zajebisty starter pack feministki ale nie komentuję bo u mnie wons bujny 

jak przykazała bozia i jak przykazał ksiundz proboszcz

wrzucę zaraz do reklamówki czteropak piwa 

choć wolałbym czteropak vipa z biedry

a dzień wcześniej stałem obok niej w proteście

obok niej broniłem jej wolnego wyboru

więc mogłaby jednak wybrać patrzenie na mnie bez pogardy

teraz chcę jej zaś tylko jedno powiedzieć 

kobieto o chuj ci chodzi? 

z chuja się urwałaś? 

no do chuja pana

ni chuja nie kumam 

po chuj się czepiasz

i stoisz jak ten chuj

za chuj nie pojmując

że to jest chuj polski... wróóóć

chata polska

nie chuj polski

i nie patriarchat

lecz chujokracja

i dlatego dziś z chęcią olbrzymią również bym stanął za tobą

* chata polska - sklep franczyzowy popularny w całej Polsce (oprócz Olsztyna)

Wersja live (od 5:30)

Treść polecamy waszej uwadze. Kolejnych tłustych kąsków należy spodziewać się już wkrótce!